Aby ułatwić dojazd naszym uczniom szkoła posiada aż 5 placówek. Poznań, Puszczykowo, Borówiec, Luboń, Chomęcice, Daszewice, których szczegółowa lokalizacja jest dostępna na mapie nieco niżej.
Chętnie udzielimy odpowiedzi na wszelkie pytania. Zadzwoń pod nr tel. 536 812 812
Ukulele − instrument muzyczny z grupy instrumentów strunowych szarpanych. W najpopularniejszej formie podobny jest do niewielkiej gitary, chociaż istnieją ukulele o innych kształtach pudła rezonansowego. Zwykle ma cztery struny, rzadziej sześć lub osiem, ale maksymalnie w czterech parach strojonych unisono lub oktawami. Gra się palcami, rzadziej z użyciem kostki (piórka/plektronu). Najczęściej wykorzystywane jako instrument akompaniujący, ale używane również do gry solowej. Nazwa ukulele wywodzi się z języka hawajskiego w którym słowo ʻukulele, można rozumieć jako połączenie słów: ʻuku (pchła) i lele (skakać). Pochodzenie nazwy nie jest jednoznacznie ustalone.
Instrument ten wywodzi się z grupy niewielkich instrumentów strunowych pochodzenia portugalskiego takich, jak rajão, cavaquinho, braguinha, machete. Ostateczną formę, nazwę i popularność zyskał na Wyspach Hawajskich. Z racji związania ukulele z kulturą hawajską przyjmuje się zatem powszechnie, choć nieściśle, że jest to instrument pochodzący z Hawajów właśnie.
Popularność ukulele wykroczyła poza Hawaje na początku XX wieku. Miało to związek z rozwijającą się modą na kulturę hawajską, uruchomioną przez przyłączenie wysp do Stanów Zjednoczonych i rozwój turystyki. Przełomowym momentem była wystawa Panama-Pacific International Exposition, odbywająca się w San Francisco w 1915 roku. Podczas niej wielką popularnością cieszył się pawilon hawajski, a jedną z atrakcji był zespół grający muzykę hawajską, między innymi na ukulele. Od tego momentu ukulele rozpowszechniło się w całych kontynentalnych Stanach Zjednoczonych i utrzymywało swoją popularność aż do lat trzydziestych. W tym okresie znalazło powszechne zastosowanie w muzyce popularnej tamtego okresu, w jazzie, w twórczości wodewilowej.
Drugą falę popularności ukulele datuje się na okres po II Wojnie Światowej, łącząc ją przede wszystkim z działalnością gwiazdy telewizji Arthura Godfreya, a także upowszechnieniem się bardzo tanich instrumentów z tworzyw sztucznych. Ostatecznie jednak ukulele odeszło praktycznie w zapomnienie do początku lat sześćdziesiątych, w związku z popularnością rock ‘n’rolla, upowszechnieniem się gitary i niekorzystnym skojarzeniem z “instrumentem poprzedniego pokolenia”. Od tego czasu aż do lat dziewięćdziesiątych ukulele praktycznie przestało funkcjonować w kulturze jako pełnoprawny instrument muzyczny, kojarząc się raczej z zabawką dla dzieci, instrumentem szkolnym lub z twórczością o charakterze kabaretowym.
Źródło: wikipedia